Alles kent zijn getijden.
Op het eerste gezicht
bewegen de dingen op en neer
voor- en achteruit
naar binnen en naar buiten.
Of draait alles in werkelijkheid
in rondjes en spiralen?
Zoals een ademhaling zich in en uit voltrekt
onze bloedstroom rond het hart een gehele baan beschrijft
de maan tot volle wasdom komt
weer afneemt
en steeds opnieuw geboren wordt.
Alles kent een ritme.
Onderworpen aan een mysterieuze wetmatigheid
volgens welke bepaalde processen verlopen
is er voor alles een juiste tijd.
Een tijd om te planten en een tijd om te oogsten.
Een tijd om te vinden en een tijd om te verliezen.
Een tijd van afbraak en verstilling
om daarna in de duisternis op krachten te komen
en te regenereren
is niet slechter of beter
dan de tijd van groei, van manifestatie
en de levensfasen van eindigheid en afgescheidenheid.
Alles stroomt in en uit.
Na een volle maan volgt ook weer een donkere maan.
Wees er niet bang voor.
We hebben perioden waarin er niets uit onze handen lijkt te komen.
De donkere manen van stilte, rouw, verdriet of neerslachtigheid.
Leer die perioden niet te zien als onvruchtbaar, verkeerd
of als iets negatiefs om te vermijden.
Dat veroorzaakt onnodig een gevoel van gejaagdheid
onevenwichtigheid en een gevoel van falen.
Je mist dan de mogelijkheid om tot rust te komen
te herstellen, je vrij te maken van het oude en ruimte maken voor het nieuwe.
Alles heeft zijn tijd.
Ervaar je de donkere maan in jouw leven
trek je dan terug in je innerlijke burcht,
maak het stil.
Laat je zakken in de leegte
die in eerste instantie afschrikwekkend aanvoelt
en niets voor je in zich lijkt te herbergen.
Probeer geconfronteerd met de oude pijn
van niet-gevoelde gevoelens
die vanuit de diepte omhoog wordt gestuwd
niet te vluchten in het opvullen van deze onmetelijke leegte
in afleiding of in het aan ons opgedrongen ‘positief denken’.
Alles kent een cyclus.
Hoe meer ik me overgeef aan de leegte
de lusteloosheid
het oude verdriet.
Hoe meer het een periode wordt
waarin achterstallige, niet-gevoelde gevoelens
omhoog kunnen komen en worden vrijgelaten.
Daarna pas kan ik de stilte benutten.
De leegte waarin de dingen vooral ontbraken
is een vruchtbare ruimte geworden
die zich kan vullen met iets nieuws.
Iets wat me beter past.
Voor alles wat er gebeurt is er een uur.
De zonnecyclus is als het jaarwiel dat draait.
Besef dat het lichaam, de geest
onze stemmingen en productiviteit
met de beweging van dit wiel meedraaien.
De herfstequinox is voor mij de tijd van inkeer
van het in me laten opwellen van beelden uit het verleden
om te helen, te zuiveren en weer voor te bereiden.
Als je nog van alles achter je aansleept
hoe kun je dan de volgende spiraal van ontplooiing binnengaan?
Overdenk het wiel van je leven
dat alsmaar doordraait.
Alles voltrekt zich volgens de hermetische wet van ritme.
Als je het even niet meer weet.
Als alle theorieën en filosofieën over hoe te leven je gekunsteld voorkomen
en je niet meer weet wat waar is
kijk dan naar de cycli van de natuur.
Het is niet nodig om het aardse te ontstijgen om tot inzicht te komen
Hier, in dit leven krijgen we de kans om te ervaren
keuzes te maken.
Hier moeten we het doen
te midden van onwetendheid
verwarring en afleiding.
In deze trage werkelijkheid waar je elke stap zelf moet nemen.
Als alles voelt als kniediep door de modder voortploeteren.
Observeer dan de maan, de zon en de sterrenhemel
en benut deze bewegingen in je leven.
Eerbiedig de transformerende cyclus van de natuur
en bezie je persoonlijke verliezen
creaties en geschenken in dit licht.
De cyclus van de natuur kan bemoedigen,
inzicht brengen en troosten.
Onttrek je zo nu en dan aan de maatschappelijke conventies
aan dwang en verwachtingen over wie je zou moeten zijn.
Zorg voor het tijdig vullen van jouw innerlijk reservoir
en neem gezonde afstand van de mores uit de huidige eindtijd.
Joyce Merkies (2022)
